-
1 tłuc
глаг.• бить• биться• дубасить• колотить• толочь• трамбовать• трепать* * *tłu|c\tłuckę, \tłuccze, \tłuckł, \tłucczony несов. 1. бить, разбивать;\tłuc naczynia бить посуду;
2. толочь;\tłuc pieprz толочь перец; \tłuc kartofle мять картошку;
3. разг. бить, колотить;\tłuc po głowie бить по голове; \tłuc we drzwi колотить в дверь;
Ь.разг. убивать+1. rozbijać 2. rozgniatać 3. walić 4. zabijać
* * *tłukę, tłucze, tłukł, tłuczony несов.1) бить, разбива́тьtłuc naczynia — бить посу́ду
2) толо́чьtłuc pieprz — толо́чь пе́рец
tłuc kartofle — мять карто́шку
3) разг. бить, колоти́тьtłuc po głowie — бить по голове́
tłuc we drzwi — колоти́ть в дверь
4) разг. убива́тьSyn: -
2 walić
глаг.• бить• биться• валить• вваливаться• дубасить• колотить• победить• побеждать• побороть• стукать• стукнуть• стучать• стучаться• толочь• трамбовать• трепать• ударить• ударять• щелкать* * *wal|ić\walićony несов. 1. колотить, стучать, ударять;\walić w drzwi колотить в дверь;
2. валить; разрушать;wiatr \walići stare drzewa ветер валит старые деревья;
3. разг. бить, палить, стрелять;4. валить (о ogniu, dymie); хлестать (о wodzie);śnieg \walići gęsto идёт (валит) густой снег;
5. разг. (tłumnie) валить, двигаться;● serce \walići сердце стучит (колотится);
wal do domu! прост. вали домой!;\walić głową o mur биться головой о стену+1. tłuc 2. burzyć 3. kropić 4. buchać;
chlustać 5. iść, jechać;ciągnąć* * *walony несов.1) колоти́ть, стуча́ть, ударя́тьwalić w drzwi — колоти́ть в дверь
2) вали́ть; разруша́тьwiatr wali stare drzewa — ве́тер ва́лит ста́рые дере́вья
3) разг. бить, пали́ть, стреля́ть4) вали́ть (o ogniu, dymie); хлеста́ть ( o wodzie)śnieg wali gęsto — идёт (ва́ли́т) густо́й снег
5) разг. ( tłumnie) вали́ть, дви́гаться•- wal do domu!
- walić głową o murSyn: -
3 hauen
hauen vt ( haute oder hieb, gehauen oder reg gehaut) Nagel wbi(ja)ć (in A w A); Loch wyrąb(yw)ać (in D w L); Relief <wy>rzeźbić ( in Stein w kamieniu); reg Baum zrąbać pf; fam. ( schlagen, prügeln) tłuc, kropić < kropnąć>, grzmocić < grzmotnąć>, zdzielić pf ( ins Gesicht w twarz, auf den Kopf po głowie);etwas in Stücke hauen rozbi(ja)ć w (drobne) kawałki; ( schleudern) grzmotnąć pf; v/i fam. tłuc, walić ( gegen die Tür w drzwi; mit der Faust auf den Tisch pięścią w stół); rąbać ( mit dem Säbel szablą); uderzyć się pf, fam. grzmotnąć się pf ( mit dem Knie an oder gegen den Tisch kolanem o stół); v/r fam. sich hauen ( raufen) <po>bić się, tłuc się;sich ins Bett hauen zwalić się pf do łóżka
См. также в других словарях:
pięść — ż V, DCMs. pięśćści; lm MD. pięśćści «dłoń ze zgiętymi, skurczonymi palcami; kułak» Silna, potężna pięść. Walka, bójka na pięści. Ktoś jest mocny w pięści. Zacisnąć pięść. Bębnić pięściami w drzwi. Uderzyć, trzasnąć pięścią w stół. Bić, okładać … Słownik języka polskiego
łomotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, łomotaćoczę || łomotaćocę, łomotaćocze || łomotaćoce {{/stl 8}}{{stl 7}} walić, tłuc, uderzać; mocno, gwałtownie stukać, dobijać się; dudnić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Młot pneumatyczny nieznośnie łomotał za ścianą.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
